Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gömgöy — 1. sif. Tünd göy, tünd mavi. Gömgöy paltar. – Buludsuz, açıq, şəffaf, gömgöy səma birdən birə bulanır. . M. Rz.. 2. 1. sif. Tünd yaşıl, yamyaşıl; hər tərəfi yaşıl. Gömgöy parça. – Quşlar gömgöy budaqlarda oturub oxuşurdular. S. S. A.. Ortada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səməni — is. etnoqr. 1. Novruz bayramında boşqablarda göyərdilən buğda. Süfrənin ortasında ara sıra boşqablarda yaşıl səməni qoyardılar. H. S.. <Sultan və Vəli> bu bənövşə dəstələrini novruz bayramı münasibətilə məcməyilərdə göyərdilmiş səmənilərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sülük — is. Baldırı koğuş bitkilərin (qarğının və s. nin) təzə göyərmiş gövdəsi. Qarğı sülüyü. Qanqal sülüyü. – Göy soğan su içəndən sonra sülük (sif.) qarğı kimi dayanmışdı. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sülüx’ — I (Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Laçın) təzə göyərmiş, sütül qamış. – Vəli bir dəstə sülüx’ dərdi (Göyçay) II (Başkeçid, Borçalı) zəli. – Bizim sularda sülüx’ olmaz III (Gədəbəy) quru odun IV (Qazax) bir şeyə dadandırılmış, acgöz. – Söylünün qızı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badımcanburun — sif. dan. Yekə, göyərmiş burnu olan. Uzunbığ və badımcanburun mirab xəşəl qarnını qabağa verib içini arıtladı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cikkildəşmək — qarş. Ağız ağıza verib cikkildəmək. Yaşıl tumurcuqları göyərmiş budaqlarda quşlar cikkildəşirdi. M. Süleymanov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fidanlıq — is. Çoxlu fidan göyərmiş və ya əkilmiş yer. <Gözətçi qadın Rüstəm bəyə:> Gecə atları buraxmışlar, bağçanı korlamış, fidanlığı alt üst etmişdir. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təravətli — sif. və zərf 1. Təravəti olan; tər, təzə. Təravətli gül. – . . Hər tərəfdə otlar göyərmiş, ağacları təravətli yarpaqlar örtmüşdür. M. İ.. 2. Təmiz, saf, sərin. Bayırda gözəl, ilıq dağ yerlərinə məxsus yüngül təravətli bir iyun sabahı açılırdı. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yağınlıq — 1. is. Yağışın çox olması; yağıntı. Payız çox yağınlıq keçdi. – Bu il yağınlıq olduğundan, otlar vaxtından əvvəl göyərmiş, yazın ilıq nəfəsini duyandan sonra isə püskürüb qalxmışdı. İ. Ş.. 2. sif. Yağmurlu, yağışlı. Maşınlar o yoldan sağa dönməli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
